برنامه هند در جهت کربن زدایی و کاهش گازهای گلخانه ای از صنعت فولاد

کارخانههای فولادی کاندیدای ایدهآلی برای جذب کربن هستند، زیرا حجم زیادی از گازهای گلخانهای حاصل از تولید فولاد، میتواند مستقیماً از گازهای فرآیندی و گازهای خروجی آنها حذف شود.
طرح کلی داستان
- بخش فولاد باید نقش مهمی در دستیابی به این تعهد ایفا کند.
- اگرچه فولاد برای رشد اقتصادی حیاتی است، اما بخش آهن و فولاد انرژی و منابع محدودی دارند.
- رشد سریع تقاضای فولاد هند پیامدهای انرژی، زیست محیطی، منابع و اقتصادی قابل توجهی خواهد داشت.
برای استعلام بهترین قیمت ورق گالوانیزه روی لینک کلیک کنید.
فولاد یکی از ارکان اصلی جامعه امروزی است و به عنوان یکی از مهمترین مصالح مهندسی و ساختمانی در بسیاری از جنبه های زندگی ما حضور دارد. در حال حاضر صنعت فولاد یکی از سه تولیدکننده بزرگ دی اکسید کربن در جهان است. در نتیجه، تولیدکنندگان فولاد در سراسر جهان به طور فزاینده ای، با چالش کربن زدای، برای کاهش ردپای کربن ناشی از تولید فولاد، از منظر زیست محیطی و اقتصادی مواجه هستند.
هند در حال حاضر دومین تولیدکننده بزرگ فولاد جهان است. سیاست ملی فولاد هند در سال 2017، جاه طلبی را برای افزایش سه برابری ظرفیت تولید تا سال 2030 تعیین کرده است. برای پاسخگویی به تقاضای فزاینده داخلی و بین المللی، تحلیل های مختلف پتانسیل افزایش چند برابری مصرف فولاد را تا سال 2050 نشان می دهد.
اگر بخواهیم گرمایش زمین را بین 1.5 تا 2 درجه محدود کنیم، باید طی 10 تا 20 سال آینده گام های بلندپروازانه ای در جهت انتشار خالص کربن صفر برداریم. مقابله با این چالش نیازمند اختراع مجدد تقریباً تمام بخشهای زندگی مدرن ما است. در جریان COP 26 در گلاسکو، هند متعهد شد تولید دی اکسید کربن را تا سال 2070 به صفر برساند.
تقریباً 7 درصد از انتشار گازهای گلخانه ای (GHG) از بخش فولاد است و هر تن فولاد تولید شده به طور معمول و متوسط 1.85 تن دی اکسید کربن منتشر می کند.
بخش فولاد باید نقش مهمی در دستیابی به این تعهد ایفا کند. اگرچه فولاد برای رشد اقتصادی حیاتی است، اما بخش آهن و فولاد، انرژی و منابع محدودی دارند. رشد سریع تقاضای فولاد هند پیامدهای انرژی، زیست محیطی، منابع و اقتصادی قابل توجهی خواهد داشت. امروزه بخش آهن و فولاد بزرگترین بخش صنعتی از نظر مصرف انرژی است. بر این اساس، توسعه و پذیرش جدیدترین نوآوریهای فنآوری و کارآمد انرژی در تولید فولاد بسیار حیاتی است.
کربن زدایی در صنعت فولاد می تواند به روش های زیر حاصل شود:
استفاده از جذب، استفاده و ذخیره کربن
کارخانههای فولادی، کاندیدای ایدهآلی برای جذب کربن هستند، زیرا بیشتر گازهای گلخانهای تولید شده در صنعت فولاد، میتواند مستقیماً از گازهای فرآیندی و گازهای خروجی آن گرفته شود، این کربن جذب شده می تواند دوباره به بازار فروخته شده و تولیدکنندگان را قادر می سازد تا هزینه های خود را پایین نگه دارند و در عین حال پیشرفت قابل توجهی به سمت اهداف خالص جهانی داشته باشند، یا می توانند به ذخیره سازی طولانی مدت ایمن بروند.
CO2 جذب شده از کارخانه های فولاد را می توان به عنوان ماده خام مهار کرد، به عنوان مثال، با ترکیب با آب و سرباره فولاد برای ایجاد مصالح ساختمانی.
تاتا استیل؛ اولین کارخانه جذب کربن کوره بلند هند را در سال 2021 نصب کرده است که روزانه 5 تن CO2 را جذب می کند که مجدداً در محل مورد استفاده قرار می گیرد.
استفاده از Syngas
گاز سنتز معمولاً محصولی از گازسازی زغال سنگ است و کاربرد اصلی آن در تولید برق است. استفاده از گاز سنتز به طور بالقوه کارآمدتر از احتراق مستقیم سوخت اصلی است، گاز سنتز ممکن است برای تولید گاز کاهنده با کیفیت بالا برای تولید DRI استفاده شود. این فناوری توسط کارخانه فولاد JSPL در انگول، اودیشا استفاده می شود.
استفاده از هیدروژن سبز
دست اندر کاران حوزه فولاد در هند ابراز کرده اند که: فولادسازی بر پایه هیدروژن سبز میتواند وابستگی وارداتی ما به زغال سنگ ککساز/غیر کککننده را کاهش دهد و هند را به خود متکی کند و هر گونه سرمایه گذاری در کوره های بلند امروزی تقاضای زغال سنگ وارداتی را برای اواسط قرن و پس از آن قفل خواهد کرد.
جایگزینی زغال سنگ با هیدروژن تولید شده با انرژی های تجدیدپذیر (هیدروژن سبز) کربن زدایی صنعت را تا حد زیادی ممکن می سازد. در سطوح فعلی قیمت، جایگزینی زغال سنگ با هیدروژن باعث افزایش قیمت فولاد می شود. این شکاف احتمالاً در سالهای آینده کاهش مییابد و میتواند تا سال 2030 به صفر برسد، زیرا شاید قیمتگذاری کربن و انتشار کربن هزینههای مرتبط با استفاده از زغالسنگ را افزایش دهد، ولی از طرف دیگر، هزینههای انرژی تجدیدپذیر را کاهش میدهد.
الکتریسیته، افزایش بهره وری ناشی از تولید هیدروژن در مقیاس بزرگتر و بهینه سازی فرآیندهای تولید فولاد مبتنی بر هیدروژن، هزینه های این جایگزین را کاهش می دهد. هند می تواند با گروه های تولید فولاد سبز به پیشرو تبدیل شود.
استفاده از انرژی خورشیدی
در تولید فولاد به سبک سنتی، از مقادیر زیادی انرژی سوخت فسیلی برای تولید دمای مورد نیاز استفاده می شود. انرژی تولید شده از سوخت فسیلی را می توان با انرژی تولید شده توسط انرژی خورشیدی در کارخانه های فولادی در ایالت های اصلی تولید کننده فولاد هند مانند اودیشا و چاتیسگار، که هر دو دارای آفتاب فراوان هستند، جایگزین کرد. انرژی خورشیدی مزیت دیگری نیز دارد که امروزه کم هزینه ترین انرژی در هند است.
از طریق بازیافت ضایعات فولادی
بازیافت فولاد نیاز به استخراج سنگ معدن بیشتر را کاهش می دهد و در مصرف انرژی صرفه جویی می کند و در عین حال انتشار گازهای گلخانه ای را کاهش می دهد. فولاد را می توان بی نهایت بار بازیافت کرد و در این فرآیند هیچ یک از خواص خود را از دست نمی دهد. این یک منبع غیر قابل تجدید می گیرد و آن را قابل تجدید می کند. بازیافت فولاد تقریباً نیمی از انرژی تولید فولاد اولیه را مصرف می کند که به معنای انتشار کربن کمتر است.
استراتژی کربن زدایی هند باید ترکیبی از همه راه های فوق باشد. اتاق بازرگانی و صنعت PHD متعهد به کمک به ذینفعان و دولت های مرکزی و ایالتی در ترویج کربن زدایی توسط صنعت و شرکت های تجاری است. کمیته مواد معدنی و فلزات و کمیته انرژی، انرژیهای تجدیدپذیر و جایگزین PHDCCI برای اولویتبندی اصلاحات سیاستی و ترویج اهداف توسعه پایدار برای دستیابی به کربنزدایی جاهطلبانه کار کرده است.
(نویسنده: مدیر عامل فلزات و معدن، Essar Capital Ltd. رئیس سابق، SAIL و رئیس کمیته مواد معدنی و فلزات، PHDCCI است)
دیدگاهها
در حال بارگذاری دیدگاهها...